Απόσπασμα από το βιβλίο της Louise Hay «Όλα Καλά»
Οι άνθρωποι που έχουν την τάση να υποφέρουν από προβλήματα στα κόκαλα και τις αρθρώσεις, όπως αρθρίτιδα, κατάγματα, οστεοπόρωση, πόνοι στη μέση, πόνοι στις αρθρώσεις ή ολίσθηση δίσκου, είναι πολύ πιθανό να νιώθουν ότι τους πνίγουν οι υποχρεώσεις για τη φροντίδα της οικογένειας και των φίλων. Βάζουν πάντοτε τις ανάγκες όλων των άλλων πριν από τις δικές τους. Έχουν τέτοια εμμονή με τη φροντίδα των άλλων, που δεν σκέφτονται καν να υποστηρίξουν τον εαυτό τους.
Αν είσαι ένας από τα εκατομμύρια των ανθρώπων με παθήσεις στα οστά και τις αρθρώσεις, άκουσε με προσεκτικά: είναι ζωτικής σημασίας να προσδιορίσεις τι είναι αυτό στις σχέσεις σου με την οικογένεια και τους φίλους σου που σε κάνει να νιώθεις ανασφάλεια και έλλειψη σιγουριάς. Για να γιατρευτείς αληθινά, χρειάζεται να αντιμετωπίσεις αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς και τις πεποιθήσεις που τα δημιουργούν.
Αντιμετωπίζοντας τα διαισθητικά σημάδια που σου στέλνει το σώμα σου με ένα συνδυασμό ιατρικής και δηλώσεων, θα δημιουργήσεις ένα γερό, δυνατό σώμα. Να θυμάσαι ότι για να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα που σε ταλαιπωρεί, καμιά συνταγή για μακροχρόνια υγεία δεν είναι πλήρης χωρίς την αλλαγή των αρνητικών προτύπων σκέψης που έστρωσαν αρχικά το δρόμο για την ασθένεια. Μια πολύ καλή γενική δήλωση για τα προβλήματα στα κόκαλα και στις αρθρώσεις είναι η εξής:
«Απελευθερώνω με αγάπη το παρελθόν. Όλοι είναι ελεύθεροι κι εγώ είμαι ελεύθερος. Η ζωή είναι υπέροχη. Μέσα στην καρδιά μου τώρα όλα είναι καλά».
Παρόλο που το γενικό θεμάτων δηλώσεων που απευθύνονται στην υγεία του πρώτου συναισθηματικού κέντρου έχει να κάνει με τη δημιουργία της αίσθησης της ασφάλειας μέσα στην οικογένεια και στις άλλες σημαντικές για σένα ομάδες, οι δηλώσεις ποικίλλουν ανάλογα με το συγκεκριμένο σημείο των οστών ή των αρθρώσεων στο οποίο εκδηλώνεται η ασθένεια.
Για παράδειγμα, αν ολόκληρη η σπονδυλική σου στήλη σου δημιουργεί προβλήματα, έχεις ένα γενικό θέμα με την υποστήριξη. Αν όμως ο πόνος εντοπίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή, αντίστοιχα και η δήλωση γίνεται πιο συγκεκριμένη. Αν πάσχεις από χρόνιους πόνους στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης, ίσως τα θέματα σου να σχετίζονται με την οικονομική ανασφάλεια. Αν το πρόβλημα εντοπίζεται στο πάνω μέρος της σπονδυλικής στήλης, αυτό σχετίζεται με μια αίσθηση μεγάλης μοναξιάς, με την αίσθηση ότι δεν έχεις αρκετή συναισθηματική υποστήριξη.
Η Λουίζα εξετάζει επίσης τις ασθένειες που εκδηλώνονται ανάμεσα στα οστά και τις αρθρώσεις. Και γι’ αυτές, επίσης, υπάρχουν διαφορετικές δηλώσεις. Η αρθρίτιδα έχει να κάνει με την κριτική που βιώνει κάποιος μέσα σε μια μη υποστηρικτική οικογένεια.
Επομένως, για εκείνους που πάσχουν από αρθρίτιδα και έχουν δυσλειτουργικές οικογένειες, η δήλωση είναι:
«Είμαι η αγάπη. Τώρα επιλέγω να αγαπώ και να αποδέχομαι τον εαυτό μου. Βλέπω τους άλλους με αγάπη».
Καθώς αλλάζεις τις σκέψεις σου και αποκτάς πιο υγιή νοητικά πρότυπα, στρέψε την προσοχή σου προς τα έξω και εξέτασε την ισορροπία που υπάρχει ανάμεσα στις δικές σου ανάγκες και στις ανάγκες της οικογένειας σου ή κάποιας άλλης σημαντικής για σένα ομάδας. Μήπως αφήνεις τους άλλους να σε εκμεταλλεύονται; Μήπως δεν υποστηρίζεις τον εαυτό σου; Μήπως φαίνεται να δίνεις περισσότερα στους συγγενείς και στους φίλους σου από όσα παίρνεις; Για να νιώθεις ασφάλεια και σιγουριά, εκτός από το να μεριμνάς για την ασφάλεια και τη σιγουριά των άλλων γύρω σου, χρειάζεται να μάθεις να προστατεύεις και να υποστηρίζεις και τον εαυτό σου. Να θυμάσαι πάντα ότι δεν είσαι εσύ η μοναδική πηγή υποστήριξης για τους γύρω σου. Μπορούν να προστρέξουν και σε άλλους για βοήθεια και συμβουλές. Αν δυσκολεύεσαι να το κάνεις αυτό, υπάρχουν ομάδες που μπορούν να σε βοηθήσουν να μάθεις να εξισορροπείς τις ανάγκες σου με τις ανάγκες των άλλων, όπως είναι οι Ανώνυμοι Συνεξαρτημένοι (Ο)ΟΑ).
Να αγαπάς, λοιπόν, την οικογένεια σου, αλλά να αγαπάς και τον εαυτό σου. Να νοιάζεσαι και να φροντίζεις τους φίλους σου, αλλά να αφιερώνεις χρόνο και για τη δική σου ζωή κάνοντας θετικές αλλαγές. Σκέψου τον εαυτό σου όπως θα σκεφτόσουν έναν καλό σου φίλο. Μην παραμελείς αυτή τη σχέση.
Όλοι μας περνάμε φάσεις όπου παραμερίζουμε τις δικές μας ανάγκες. Το κλειδί είναι να αναγνωρίζουμε αυτή τη συμπεριφορά και να τη διορθώνουμε, πριν παρουσιαστούν σοβαρότερα προβλήματα υγείας.
No comments:
Post a Comment