Στη ζωή μας, τα μονοπάτια μας συναντούν εκείνα άλλων ανθρώπων. Από τους γονείς στα παιδιά, από τα αδέλφια και τις αδελφές έως τους συντρόφους μας.
Σύμφωνα με τις καρμικές διδασκαλίες, πάντα συναντάμε τις ίδιες ψυχές, αλλά σε διαφορετικούς ρόλους και σε διαφορετικά πρόσωπα. Η ψυχή περνά αυτόν τον κύκλο φυσικής ενσάρκωσης επειδή έχει κάποιο χρέος ή υποχρέωση, δηλαδή δεν είναι εντελώς ελεύθερη. Μέσω της αλληλεπίδρασης με τους άλλους μας δίνεται η ευκαιρία να απελευθερωθούμε από τα δεσμά του κάρμα. Το κάρμα δεν είναι τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα των πράξεων που κάναμε από την έλλειψη αγάπης και την έλλειψη σύνδεσης με την πηγή της. Λόγω της έλλειψης αγάπης συνειδητά ή ασυνείδητα πληγώνουμε τους άλλους ή εκείνοι εμάς. Τώρα, είμαστε στην «τράπεζα» του κάρμα για να επιλύσουμε τα όποια υπολειπόμενα «δάνεια», όλα υπό τον νόμο που είναι ίδιος για όλους. Τα καρμικά αρχεία αποθηκεύονται στην Akasha (την μνήμη του σύμπαντος) που δεν είναι διαθέσιμη στο συνειδητό μας μυαλό. Αλλά μπορούμε να μάθουμε ένα μάθημα από τα συναισθήματα μας και αυτά που μας προκαλούν οι άλλοι. Αν ένα άτομο ολοκληρώσει τον στόχο του, απομακρύνεται από την ζωή μας. Κάποιοι άνθρωποι μας κάνουν να νιώθουμε δυσάρεστα όταν είναι κοντά μας, οπότε είναι μια ανακούφιση το να απελευθερωθούμε από αυτούς. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να αγνοούμε αυτά τα συναισθήματα και την παρουσία τους. Την προέλευση τους από μέσα μας. Την λάσπη και την βρωμιά των καταπιεσμένων αρνητικών εμπειριών μας και των ανεπιθύμητων συναισθηματικών καταστάσεων του φόβου και του πόνου που βρίσκονται στα βάθη της ύπαρξης μας. Όλοι οι άνθρωποι που συναντάμε στη ζωή μας είναι οι δάσκαλοι μας που ο ρόλος τους είναι να μας βοηθούν να απελευθερωθούμε από τα δηλητήρια που κρατάμε. Η πρώτη επαφή με ένα άτομο συμβαίνει σε οπτικό επίπεδο, αλλά συνήθως η έλξη έρχεται από ένα άλλο υποσυνείδητο επίπεδο, όπου υπάρχει μια υποσυνείδητη καρμική καταγραφή. Η δική μας καρμική καταγραφή και αυτή του άλλου, «αναγνωρίζουν» το βασικό ζήτημα της εκκαθάρισης του κάρμα μας και έτσι συμβαίνει η σύνδεση ή μια σχέση. Σε μια σχέση, δεν ωριμάζουμε επειδή εκφράζουμε τα καλύτερα χαρακτηριστικά μας, τα οποία δεν είναι ο πραγματικός εαυτός μας, αλλά με τις συγκρούσεις. Οι στιγμές διαμάχης αξίζουν χρυσό επειδή είναι σημαντικά τα πράγματα που συμβαίνουν. Όταν θα ζηλέψουμε για πρώτη φορά, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: «Γιατί έχω αυτό το συναίσθημα; Τι υπάρχει μέσα μου;». Είναι απαραίτητο να δουλέψουμε πάνω σε αυτό για να βάλουμε αυτό το περιπλανώμενο κομμάτι που δεν είναι ολοκληρωμένο και που αναζητά την θέση του στο μωσαϊκό. Αυτά τα κομμάτια είναι οι αδυναμίες της προσωπικότητας μας. Ίσως, ήμασταν παραμελημένοι στην παιδική ηλικία και αυτή η απόρριψη στην κρίσιμη στιγμή της ζωής μας δημιούργησε ένα μαγνήτη για τέτοια συναισθήματα. Επιβάλλουμε την ιδέα της σταθερότητας στις σχέσεις με τους άλλους, αλλά αν η συμπεριφορά του συντρόφου μας είναι εκτός αυτής της ιδέας και αν δεν μπορούμε να κατανοήσουμε κάποιες από τις κινήσεις του αλλάζουμε τα κομμάτια φόβου από τα οποία το μυαλό μας αντλεί τις πεποιθήσεις του. Στην πραγματικότητα, ο σύντροφος μας παίζει τον ρόλο στου στο να δημιουργήσει το μωσαϊκό της προσωπικότητας μας. Αλλά δεν μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό επειδή βλέπουμε τον σύντροφο μας ως κάποιον που θέλει να μας πληγώσει. Υπάρχει κάτι το καρμικό σε αυτά τα συναισθήματα. Χτίζουμε μια σχέση με ένα άτομο ο οποίος στο μακρινό παρελθόν είχε τα ίδια συναισθήματα για εμάς. Η έννοια του κάρμα δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποφέρετε, αλλά να ενώσετε τόσο την ανιδιοτελή αγάπη όσο και την πνευματική ακεραιότητα. Μάθετε πώς να πράττετε με αγάπη- επειδή είμαι ένας σύντροφος και ένας σύντροφος είμαι εγώ. Είναι τα σπασμένα κομμάτια του εαυτού μας και όλοι είμαστε σπασμένα κομμάτια αυτού του μεγάλου πάζλ. Είμαι και τα δύο, και η σταγόνα (εγώ) και ο ωκεανός (όλοι οι άνθρωποι), επειδή υπάρχει ένας ωκεανός σε κάθε μικρή σταγόνα. Και όσο οι σχέσεις δεν κρυσταλλώνονται σε αυτό το επίπεδο, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν τον κύκλο της ενσάρκωσης σε διαφορετικές ζωές και διαφορετικούς ρόλους.
No comments:
Post a Comment